08.07.2009 Κα Βαφειάδη

ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΑΠΟ ΤΑ ΒΑΘΗ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΟΥ!!!

Που αγκαλιάσατε τον Κων/νο 13 μόλις μηνών

Που τον αγαπάτε Που δεν αγανακτήσατε ούτε μια μέρα

Που τον φροντίζατε στη φύλαξη ακόμη κι όταν ήταν μόνος του

Που φροντίζατε να τρώει όσο το δυνατόν περισσότερο

Που με ενημερώνατε με το παραμικρό

Που φροντίσατε την ψυχούλα του όταν πικράθηκε

Που καταλάβατε τις ευαισθησίες του .

Αλλά κυρίως σας ευχαριστώ γιατί όταν στις 3 Ιουλίου του εξήγησα ότι είναι η τελευταία μέρα στη babyland , εκείνος έβαλε τα κλάμματα, γιατί δεν ήθελε να φύγει.

ΜΕ ΚΑΝΑΤΕ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ γιατί αποδείχτηκε ότι είχα κάνει την καλύτερη επιλογή για το παιδί μου.

Όταν πρωτοήρθα κοντά σας με ενδιέφερε μόνο να δω τα μάτια των ανθρώπων που μου μιλούσαν και το ένστικτό μου δεν με διέψευσε.

Σημασία έχει ο γονείς να καταλαβαίνουμε ποιοι μπορούν να αγαπήσουν τα παιδιά μας και να είναι ασφαλή.

ΜΟΝΟ ΑΥΤΟ. ΕΙΣΑΣΤΕ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ.

Με αγάπη Θωμαϊς Σκρέτη-Βαφειάδη Ιούνιος 2008

 

Γιώργος και Σάντυ Ντελ Τόρο (3.1.2005)

   

... Όσο για εμάς, θεωρούμε εαυτούς ιδιαίτερα τυχερούς που σας γνωρίσαμε και προσφέραμε έτσι στα παιδιά μας τις πρώτες και πιο σημαντικές παιδικές αναμνήσεις...

Κος και Κα Ανωγιάτη

Είμαστε πολύ χαρούμενοι και ευτυχισμένοι γι' αυτήν την πρώτη σχολική εμπειρία της μικρής Σωτηρίας κοντά σας. Αγκαλιάσατε το παιδί μας με αγάπη και χαμόγελο! Μεταμορφώθηκε κοντά σας, αφού γεμίσατε κάθε της μέρα με δραστηριότητες και εμπειρίες που μόνο ένα ασφαλές και οργανωμένο σχολικό περιβάλλον μπορεί να δώσει.

Η πόρτα του σχολείου ήταν πάντα ανοιχτή για να συζητήσετε μαζί μας, να καθησυχάσετε τις ανησυχίες μας, να σχεδιάσουμε μαζί αυτό το μικρό θαύμα - αυτή τη μεγάλη ευθύνη - που λέγεται ανατροφή ενός παιδιού. Σας ευχαριστούμε ειλικρινά Κωνσταντίνος και Ζαμπία Ανωγιάτη Ιούνιος 2008

Σωτηρία Ανωγιάτη, 2 ετών (μέσω της μαμάς της)

«΄Οταν πρωτοάνοιξα την πόρτα του καινούριου μου σχολείου ήμουν μόλις 14,5 μηνών. Κάθε μέρα που περνούσε με έκανε νιώθω καλύτερα, η μαμά κάθε πρωί χαμογελούσε στις δασκάλες και με άφηνε στην αγκαλιά τους με εμπιστοσύνη και να σας πω ένα μυστικό - τις πρώτες μου μέρες δεν με άφηναν καθόλου από την αγκαλιά τους. Οι δασκάλες μου με αγαπούν, με μαθαίνουν ένα σωρό πράγματα .. γεμίζουν τα αυτάκια μου με παραμυθάκια, ποιηματάκια, τραγουδάκια . χορεύουμε, παίζουμε, ζωγραφίζουμε . και γυρίζω σπίτι και θέλω να τα πω όλα όσα κάνουμε και κάθε μέρα μιλάω όλο και περισσότερο. Ποτέ δεν στενοχωρήθηκα που με άφηναν εκεί το πρωί, δεν ήταν εγκατάλειψη, αλλά μια χαρούμενη φωλίτσα που με αγκαλιάζει μωρουδίστικα και λατρεμένα. Ναι αλήθεια! Το αγαπώ το σχολείο μου πολύ. Σωτηρία

22/6/98 Κος Βαγγέλης Εγγλεζάκης

«..Πραγματικά η δουλειά η οποία τελικά βγαίνει μαζί με τους συνεργάτες σας είναι καθ΄όλα άψογη και σοβαρή. Από την πρωινή μεταφορά των παιδιών, τη διατροφή τους, τον τρόπο διδασκαλίας, τα παιχνίδια, τις εκδηλώσεις, τη στοργή και την αγάπη που τους δείχνετε , αποδεικνύουν την αφοσίωση και τη φροντίδα που δίνετε στο δύσκολο έργο σας. Θέλω και πάλι να σας συγχαρώ και να σας ευχαριστήσω, για την αγάπη που δείξατε στην Τίνα, πιστεύοντας ότι είναι πολύ τυχερή που ξεκίνησε το σχολείο στο Natasha's Wonderland.»

23/10/95 Κα Εύη Ραπτάκη               

«...Μετά από μια σύντομη περιήγηση που έκανα με τη Νατάσσα στον μικρόκοσμό σας κατάλαβα ότι υπήρχε μια ευαισθητοποίηση στις ανάγκες και τα προβλήματα των παιδιών , όχι επιφανειακή και επιτηδευμένη, αλλά βαθιά και πραγματική. Από την πρώτη στιγμή που έφερα τη Δάφνη στο Natasha's Wonderland αισθάνθηκα σιγουριά, εμπιστοσύνη και σπιτική ζεστασιά. Είμαι ευτυχισμένη που αφήνω τη Δάφνη κοντά σας...»

26/07/01 Φοίβος Κλιάφας       

Αντίο Κυρία Νατάσσα, σας οφείλω τόσα πολλά που η μαμά μου δεν θα μπορέσει ποτέ να σας τα εκφράσει όλα. Σας αγαπώ βαθειά και θα σας θυμάμαι για πάντα.

 

 

6/05 Κος και Κα Γαρδέλη 

«...Η σημαντική προσφορά σας αντικατοπτρίζεται στη συμπεριφορά του ΄Αγγελου, στον τρόπο με τον οποίο μιλάει για το σχολείο του και τη δασκάλα του, καθώς και στη συνολική πρόοδο που έχουμε διαπιστώσει μέσα στο χρονικό διάστημα που είναι στην παρέα σας.»

6/05 Κος και Κα Σκάρου                             

«Ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ για την ΑΓΑΠΗ, την ΑΦΟΣΙΩΣΗ, το ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ που μας αγκαλιάσατε .... για όλα»

7/2015 Κα Κράτσα                 

Αγαπητή κυρία Χρηστάκη, η φετινή σχολική χρονιά πλησιάζει στο τέλος της, και ταυτόχρονα κλείνει για εμένα ένας κύκλος 4 ετών.

Πριν από 4 ακριβώς χρόνια, αναζητώντας ένα σχολείο για την (σχεδόν) δίχρονη τότε Ειρήνη, πέρασα την πόρτα της Babyland. Το άγχος μου μεγάλο, οι ερωτήσεις μου πολλές και μπερδεμένες. Όπως οι περισσότερες μαμάδες, είχα επισκεφτεί πολλά σχολεία ψάχνοντας να βρω το ιδανικό μέρος για το παιδί μου, είχα ρωτήσει για το καθημερινό πρόγραμμα, το φαγητό, τις έξτρα δραστηριότητες, είχα δει τους χώρους, ρωτούσα γνωστούς και φίλους και έκανα λίστες με τα υπέρ και τα κατά του κάθε σχολείου προσπαθώντας να αποφασίσω, καθώς όλα μου φαίνονταν πάνω κάτω τα ίδια.

Και μετά, γνώρισα την κυρία Μάρσια. Ήταν η πρώτη που μου ζήτησε να περιγράψω το παιδί μου, ήταν η μόνη που έδειξε πραγματικό ενδιαφέρον να "γνωρίσει" την νέα υποψήφια μαθήτρια, αντί να μου μιλήσει για το σύστημα, το πρόγραμμα και τις παροχές του σχολείου. Η ευγένειά της, η ηρεμία της, η γλυκύτητά της με έκαναν να αισθανθώ ότι βρήκα το "home away from home" και ήταν το "κλικ" που με έκανε να επιλέξω το σχολείο σας.

Στην συνέχεια, γνωρίζοντας και τους υπόλοιπους συνεργάτες σας και εισπράττοντας την αγάπη που δείξατε στην Ειρήνη, επιβεβαιώθηκε η επιλογή μου.

Η κυρία Γεωργία και η κυρία Έλενα (Μ), που από την πρώτη μέρα αγκάλιασαν την Ειρήνη και την έκαναν να αγαπήσει το σχολείο (για την κυρία Γεωργία, η Ειρήνη ήταν ο "ήλιος" της). Η Mrs Shelly, που έμαθε στην Ειρήνη τις πρώτες αγγλικές λέξεις. Μας λείπει πολύ, ελπίζω να είναι καλά στον Καναδά. Η κυρία Γεωργία, που έδινε κρυφά κουλουράκια στην "λιχούδω" μου. Η κυρία Μαρία, που μας καλωσόρισε στον "κόσμο των μεγάλων" της Wonderland και μας βοήθησε να ωριμάσουμε (ο πρώτος πληθυντικός δεν χρησιμοποιείται τυχαία!!!) Η κυρία Βάσω, που έμαθε στην Ειρήνη να συνδιάζει την αγάπη με τον σεβασμό, την βοήθησε να αναπτύξει την αυτοπεποίθησή της και της δίδαξε την σημασία της φιλίας (ευχαριστώ κυρία Βάσω, και εγώ, για τις πολύτιμες συμβουλές σας!) Η κυρία Αγγελική, που έμαθε στην Ειρήνη να είναι υπεύθυνη, και της έδωσε όλα τα εφόδια για να αντιμετωπίσει με επιτυχία τις μελλοντικές προκλήσεις. Η Mrs. Coral και η Mrs. Helen, που μας γέμισαν αυτοκόλλητα και χάρη στις οποίες μπορούμε πλέον να κάνουμε "συζητήσεις" στα Αγγλικά με την Ειρήνη. Η κυρία Ντέμη, που μετέτρεψε το "ατσουμπαλάκι" μου σε μπαλαρίνα. Ο κύριος Κώστας, που έμαθε στην Ειρήνη να τρέχει, να σκαρφαλώνει, να κρεμιέται ανάποδα, να κάνει skateboard, να κάνει τούμπες και κατακόρυφο, και γενικά να γίνει ένα δυνατό και γερό παιδί. Η κυρία Δήμητρα, που με τα απίθανα φαγητά της (ακόμη περιμένω τις συνταγές!) με έχει κάνει να αγωνιώ για το τι θα τρώει η Ειρήνη μετά τις 24 Ιουλίου, καθώς μονίμως ακούω "καλό το φαγητό, αλλά όχι σαν της κυρίας Δήμητρας". Η πολύτιμη κυρία Βίκυ μας, η οποία ήταν πάντοτε δίπλα μας για ο,τιδήποτε (με όλη την σημασία της λέξης!) χρειαζόμασταν.

Ο κύριος Μάκης, ο κύριος Θωμάς, ο κύριος Κώστας και ο κύριος Τάκης, που μετέφεραν παντού την Ειρήνη με ασφάλεια, ακόμη και σε πολύ δύσκολες συνθήκες. Η κυρία Μαριάνθη, η κυρία Βανέσα, η κυρία Ευτυχία, η Miss Lisa, η κυρία Ντόρα, η κυρία Μαριλένα, η κυρία Έλενα (Π), και όλες οι υπόλοιπες δασκάλες (συγνώμη εάν ξέχασα καμμία), με τις οποίες μπορεί να μην συνεργαστήκαμε άμεσα, ξέρω όμως ότι πάντα αγαπούσαν και φρόντιζαν το παιδί μου.

Ελπίζω η Ειρήνη να αγαπήσει το επόμενο σχολείο της και τις επόμενες δασκάλες της το ίδιο, καθώς έχετε θέσει πολύ ψηλά τον πήχυ.

Με όλη μου την καρδιά, ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ όλους σας για την αγάπη και την προσοχή που δώσατε στην Ειρήνη μου.

Θα συνεχίσουμε να σας βλέπουμε, καθώς της έχω υποσχεθεί να την φέρνω συχνά. Εύχομαι σε όλους σας ό,τι καλύτερο!

Φιλικά, Νένα Κράτσα 24 Ιουλίου 2015 - 12:38 μ.μ.,

ο χρήστης PAPAP……. SOFIA έγραψε:                         

Το πόσο θα μας λείψετε όλοι στην οικογένεια Στάθη, είναι σίγουρο. Θέλω με την σειρά μου να σας ευχαριστήσω για όλες τις όμορφες στιγμές που μας χαρίσατε μέσα από φωτογραφίες, γιορτές και συναντήσεις.

Αισθάνομαι ευγνώμων που ανήκω στην «οικογένεια» της Wonderland & Babyland.

Η 1η ημέρα που βρεθήκαμε στο σχολείο για να σας γνωρίσουμε και να δούμε αν θα φοιτήσουμε σε εσάς, ήταν και η ημέρα που πήραμε την απόφασή μας. Δεν χρειάστηκε 2η συνάντηση. Ο 1ος άνθρωπος που γνώρισα ήταν η Ντέμυ. Ένας άνθρωπος γελαστός, επικοινωνιακός, ευγενικός και ένας από τους λόγους που με κέρδισε το σχολείο σας.

Γνωρίζοντας την Βάσω, κατάλαβα πως επιτέλους ο Πάνος θα μάθει να πειθαρχεί και παράλληλα να περνάει όμορφα κάθε μέρα μαθαίνοντας καινούργια πράγματα.

Με εσάς κα Νατάσσα, αισθάνθηκα σιγουριά, όλα όσα μου είπατε συμβάδιζαν με αυτά που ήθελα και ήπλιζα ότι θα βρω σε ένα σχολείο.

Για ποιόν να προωτομιλήσω? Την Βίκυ που η συνεργασία μας στα οικονομικά και σε οποιαδήποτε άλλη επικοινωνία ήταν άψογη, την Mrs. Lena που με την γλυκύτητά της κατάφερε τον Πάνο να μου τραγουδάει κάθε μέρα αγγλικά τραγούδια, τον κο Κώστα τον γυμναστή που αν και τον ταλαιπώρησε ο Πάνος, εκείνος έδειχνε πάντα τη ίδια αγάπη.

Την κα Δήμητρα που όταν ο Πάνος είχε την κοιλίτσα του, του ετοίμαζε εκείνα τα «ειδικά γεύματα» όπως τα ονομάζει ο ίδιος! Την κα Ευτυχία και την κα Μαριάνθη στην Babyland που είχαν να αντιμετωπίσουν την γκρίνια του Πάνου όταν δεν κοιμόταν και είχε νεύρα το απόγευμα και έκανε σκανταλιές, εκείνες όμως ήταν πάντα χαμογελαστές!

Την κα Μάρσια που αν και δεν την έβλεπα κάθε ημέρα, τις λίγες στιγμές που βρισκόμασταν πάντα λέγαμε κάτι για να γελάμε!

Ο οδηγός κος Κώστας που είχε τον Πάνο παρέα στα δρομολόγια και που ο γιός μας λατρεύει! Όλο σας το προσωπικό είναι άψογο και ζητώ συγνώμη αν ξέχασα κάποιον.

Σας ευχαριστούμε για αυτή την υπέροχη χρονιά και ανυπομονούμε να σας ξαναδούμε όλους τον Σεπτέμβριο!

Καλές Διακοπές!

 

 

7.2017 Ιλεάνα Βασδέκη, Σωτήρης Σακελλάριος, Στέφανος Σακκελάριος

Νατάσσα μας, αγαπημένες μας και Κ.Κώστα

Πέρασαν 3 χρόνια σα νερό από την πρώτη μέρα που ήρθαμε στη babyland γεμάτοι αγωνία και ερωτήσεις και φύγαμε καθησυχασμένοι και λέγοντας "μάλλον αυτή είναι η καλύτερη επιλογή για εμάς".

Πόσο άλλαξε αυτό το "μάλλον" όλα αυτά τα χρόνια.

Βρήκαμε στο σχολείο σας ένα 2ο σπίτι, γεμάτο με ανθρώπους που αγκάλιαζαν κάθε μέρα το Στέφανο με αγάπη, φροντίδα, ενδιαφέρον, κέφι, υπομονή, επιμονή, κατανόηση και την καλύτερη διάθεση. Αλλά αυτό το 2ο σπίτι μας πια, αγκάλιασε κι εμάς τους γονείς και αφουγκράστηκε τις αγωνίες μας, τους προβληματισμούς μας και κάνατε πάντα μα πάντα ό,τι καλύτερο μπορούσατε για εμάς.

Ένα ευχαριστώ είναι απλά λίγο. Σας αγαπάμε τόσο πολύ και σε ένα χρόνο θα είμαστε πάλι εδώ με την ?λια.